از زمان نسل اول پردازنده های اینتل که با معرفی پردازنده 8086 در سال 1978 آغاز شد تا کنون تنها مجموعه ای از دستورالعمل های آن زنده باقی مانده و هنوز در اکثر نرم افزارها از آنها استفاده می شود، هرچند نسل های جدید محدوده این دستورالعمل ها را که به نام دستورالعمل های x86 شناخته می‌شوند گسترده تر کردند ، اما سازگاری با دستورالعمل‌های نسل‌های پیشین هرگز در طراحی معماری نسل‌های بعدی فراموش نشد.

معماری نسل ششم پردازنده‌های اینتل که از «پنتیوم پرو» تا «پنتیوم III» را در برمی گرفت یکی از موفق ترین معماری های اینتل به شمار می رود، این معماری که P6 نام دارد توانست به پردازنده های اینتل آن چنان قدرتی بخشد که مدتها رقیبی برای آنها پیدا نمی شد، اما پس از آن، معماری NetBrust به کار برده شده در پردازنده های «پنتیوم 4»، دیگر نتوانست به یکه تازی های اینتل در بازار پردازنده های کامپیوترهای شخصی ادامه دهد.

معماری نسل آینده پردازنده های اینتل که Core™ نام گرفته است، آن چنان متفاوت است که شرکت اینتل تصمیم گرفته نام پردازنده هایی که از این معماری در آنها بهره برده شده دیگر «پنتیوم» نباشد، با این که پیش بینی مرگ «پنتیوم» در سیزدهمین سال حیاتش چندان دور از انتظار نبود.

دسته ها : علوم فناوری
شنبه بیست و هشتم 10 1387
X