خریدن یک رایانه شخصی هیچ وقت به اندازه خرید یک توستر یا مسواک برقی ساده نبوده است، اما امروزه شرکت های سازنده مغزهای الکترونیکی یا همان ریزپردازنده های رایانه، با انواع تولیدات خود این کار را سخت تر نیز کرده اند.
در آغاز شرکت اینتل Intel بزرگترین سازنده ی این تراشه ها بود اما بعدها رقیبی با نام AMD نسخه های دیگری از همین تراشه را ساخت که سرعت پردازش بیشتری داشتند.
وقتی این شرکتها با استقبال مشتریان مواجه شدند، شرکت اینتل تراشه هایی با نام Pentium و شرکت ای.ام.دی تراشه های Athlon را ساخت. با اینحال در سالهای اخیر وقتی کسی برای خرید رایانه شخصی اقدام می کند با انتخابهای بسیار زیادی روبروست.
با افزایش استقبال از بازیهای کامپیوتری در خانه و ویرایش تصاویر و فیلمهای ویدئویی خانوادگی، وجود پردازنده هایی با دو یا چهار هسته و شاید در آینده نزدیک با تعداد بیشتر، ضروری به نظر می رسد.
اما واقعاً چه تعداد هسته برای چنین استفاده هایی لازم است؟
کارشناسان می گویند: اگر کارکرد اصلی را وب گردی، تایپ و ایمیل در نظر بگیریم، یک پردازشگر دوآل کور (دو هسته ای) واقعاً کافی است. پردازشگر های دو هسته ای، به جای یک مغز، دو مغز یا سی پی یو ( CPU ) دارند. کمپانی اینتل علاوه بر پردازشگرهای تک هسته ای و دو هسته ای، نوع چهار هسته ای را نیز برای کارهای سنگین تر از قبیل ویرایش فیلمهای ویدئویی با کیفیت بالا یا بازیهای پیشرفته تر به فروش می رساند.
با اینهمه اگر دقت کنید پردازشگری با قدرت 1.3 تا 1.6 گیگاهرتز هم میتواند کافی باشد. زمانیکه شما ویدئویی را از سایت یوتیوب تماشا میکنید یا مشغول نگاه کردن به برنامه ای از تلویزیون آن لاین در یک شبکه هستید، گرچه کیفیت آن مانند یک تلویزیون معمولی نخواهد بود، اما قابل استفاده و ارزان تر است.
شرکت AMD در سایتش، بازدید کنندگان را به مقایسه قیمتهای انواع ریزپردازنده های تولید شده دعوت می کند: Phenom, Athlon, Turion. هر کدام از این انواع سرعتهای متفاوتی دارند بدین معنا که تراشه با چه سرعتی دستورالعمل داده شده را اجرا می کند.
در سایت شرکت Intel شما با 11 نوع محصول اصلی برای انتخاب مواجه می شوید که شامل Core 2 Extreme و Core 2 with Viiv technology و Core 2 Quad و Core 2 Duo و Pentium dual-core و Celeron می باشند و البته این نسخه ها تنها برای دسک تاپ است.
دلیلی که باعث شد این شرکتها به فکر ساخت پردازشگرهای چند هسته ای بیفتند این نبود که برای محاسبات نیاز به هسته بیشتری هست، بلکه به این خاطر بود که شرکتهای اینتل و ای.ام.دی قادر به افزودن فرکانس ها در یک پردازشگر با یک مغز نبودند.
قبل از اینکه این دو شرکت اقدام به ساخت پردازشگرهای چندهسته ای بنمایند، اول آزمایش کردند که ترانزیستورها - سوئیچ های بسیار کوچکی که با هم نیمه رساناها را می سازند- تا چه حد توانایی روشن و خاموش شدن را در جریان یک دستورمحاسباتی دارند.
اما هر چقدر که تراشه ها در فرکانس های بالاتری عمل می کنند، پردازشگر برق بیشتری مصرف می کند و مقدار زیادی حرارت در رایانه و لپ تاپ ها ایجاد می کند.
بنابراین امروزه کاربران انواع مختلفی از تک هسته ای و دو هسته ای را انتخاب می کنند ( شرکت AMD پردازشگری با سه مغز را نیز بفروش می رساند). قیمت یک رایانه با این پردازشگرها از مارک های مختلف امروز بین 300 دلار تا 4000 دلار (با قابلیت فوق العاده برای بازی های کامپیوتری) تغییر می کند.
با تنوعی که در بالا ذکر شد سازندگان PC مانند شرکت Dell و هولت پاکارد hp، و سازندگان پردازشگرها انواع و اقسام رایانه با سرعتهای متفاوت را در سه طبقه بندی اصلی قرار داده اند تا برای خریدار انتخاب ساده تر باشد.
چیزی که شما خریداری می کنید دارای ارزش گذاری خوب، بهتر و عالی است. برای کسانی که میخواهند وب گردی کنند، ویدئوی آن لاین ببینند، عکس و موسیقی ذخیره کنند، فیلم تماشا کنند، تایپ و ایمیل داشته باشند و در نهایت در هزینه صرفه جویی کنند، یک رایانه دو هسته ای ساخت AMD یا Intel مناسب خواهد بود.
اما پردازشگر چهار هسته ای در استفاده خانگی برای کسانی مفید است که برای مثال میخواهند ویدئوی های HD ویرایش کنند، یا میکس موسیقی را در خانه تمرین کنند و یا جزو کسانی هستند که خوره بازی کامپیوتری محسوب می شوند.